Danst Harry Potter op Python?

De boog kan niet altijd gespannen staan. Daarom even een blog berichtje met wat nonsicale gedachten. Gisteren zat ik voor de zoveelste keer naar Harry Potter & The Deadly Hallows te kijken toen me onder het nuttigen van een trapistje de volgende gedachten te binnen schoten. Hoe verschrikkelijk de dansscènes niet zijn in zowel de boeken als de films. Dansen moet voor J.K Rowling blijkbaar steeds als een traumatische ervaring worden voorgesteld. In tegenstelling tot eten bvb. dat telkens weer een feest hoort te zijn. Harry Potter is in dat opzicht fantastische lectuur voor Anorexia patiëntjes in spe, net zoals het voor alle wat motorisch onbegaafde, klungelige jongetjes een opluchting zal wezen, dat ze dansen niet fijn hoeven te vinden, zelfs al zijn meisjes er doorgaans dol op.

Maar toen ik nog iets dieper nadacht viel me in dat er wel heel wat gelijkenissen te bespeuren vallen tussen het programmeren van Python (of iedere andere echte object georiënteerde taal) en toveren zoals dat in Harry Potter's wereld gebeurt. Zoals jullie weten pruts ik momenteel verder aan mijn blog in Web2py en daarbij komt dus python om de hoek gluren.

Bij toveren horen toverspreuken. Bij Python 'call' je functies, methodes, classes, objecten, enz. net zoals bij toveren door ze bij hun naam te noemen. Wanneer je dat doet gebeurt er iets. Soms iets dat je niet helemaal voorzien had en soms ook helemaal niets. Dan blijkt dat je je toverspreuk verkeerd uitsprak(lees: typfoutjes maakte). Wat moeilijkere toverspreuken blijken overigens altijd wel door één of andere 'grote magiër' uit het rijke tovenaarsverleden te zijn ontworpen. Zo programmeerde Albus Dumbledore de 10 gebruiken van drakenbloed samen met zijn partner Nicolas Flamel die op zijn beurt dan weer de uitvinder was van de 'Steen der Wijzen'. Het fijne aan de tovernaarswereld is dat het blijkbaar ook allemaal 'Open Source' toepassingen zijn. Eénmaal uitgevonden mag iedereen ze gebruiken. Gratis en de voor niets. Ze zijn met andere woorden door de gemeenschap van magiërs/programmeurs toegevoegd aan de 'Standard Library'.

Overigens wist u dat programmeerboeken die wat dieper ingaan op bepaalde aspecten van een taal vaak 'kookboek' heten? En dat bij het ontwerpen van een programma je vaak erg goed moet nadenken op voorhand welke ingrediënten je wanneer en in welke hoeveelheid toevoegt? Een beetje zoals bij 'toverdranken' in de Potterboeken. Maar ook 'transfiguratie' is een techniek die in Python haar evenknie kent en bijzonder frequent voorkomt al heet ze dan 'omzetting' of 'converting'. In python kun je overigens ook omgevingen scheppen (bvb de Sandbox van GAE) waarbinnen bepaalde 'spreuken' of classes niet werken. Een beetje zoals bepaalde magie niet binnen de muren van Hogwards lukt.

En ik ben ook niet de enige die gelijkenissen ziet tussen de potterboeken en python. Zelfs de eminente Guido Van Rossum, de vader van de Python programmeertaal, zag die al eerder. Al was dat op een andere vlak dan ik dat hier doe. Hij wijst namelijk op de gelijkenissen in de ontwikkeling van Python over de jaren en de ontwikkeling van de plot in de potterboeken over de 7 delen. Moet het tenslotte nog worden herhaald dat Harry Potter vloeiend Python spreekt met alle slangen in zijn omgeving?

Op schattenjacht voor de nieuwe blog: La Vie Parisienne

Zoals jullie onderhand wel weten sleutel ik druk aan mijn nieuwe blog. Saai werk, dat gelukkig af en toe leidt - het devies 'Al gaande langs googles wegen, komt men warempel dansant erfgoed tegen' indachtig - tot de nodige ontdekkingen. Het punt is: de home-page van de toekomstige blog, die je overigens hier terugvindt, toont een viertal fragmenten van historische danstekeningen. Over drie van de vier bestond weinig discussie hier ten huize: de Schottische postkaart linksboven staat gewoon op de schouw, de dansende dames rechts onder komen van de onovertroffen Suzanne Meunier en de illustratie links onder is in feite een detail van een vrij bekend 'Le Bon Genre' wals-karikatuur uit het begin van de 19de eeuw. Maar wat te doen met de vierde hoek, rechts boven?

Gezien de verdeling in de tijd van de verschillende tekeningen (1810, 1900, 1950) dienden zich twee periodes aan: 1850 en interbellum. Begrijpen wie begrijpen kan, maar laat dat nu juist twee periodes met elk hun eigen 'dancewoede' zijn, waarover dus tonnen en tonnen beeldmateriaal bestaan. De ene over de polkamanie de andere over de jazz-craze. Geen evidente keuzes dus, wegens beide waanzinnig aantrekkelijk: gestyleerde art-deco jurkjes à la garçonne of super vrouwlijke S-lijn crinolines? Rokkostuum met zwaluwstaat vs smoking?

En al surfend kwam ik zo dus modeprenten uit het befaamde tijdschrift "La Vie Parisienne" tegen dat in feite beide epoques overspande, maar vooral voor het interbellum fantastisch beeldmateriaal opleverde. In feite zijn het vaak karikaturen, maar daarom niet minder informatief. Bovendien werkten de beste mode-illustratoren mee aan dit blad, waardoor geheel licht kinky en arty-farty fashionable oogt. Zo een blad maken ze nu niet meer. En nostalgici zoals ik vinden dat blijvend jammer.

Aangezien ik er zelf niet uit geraak: aan jullie dus de keuze. Je mag je meningen hier of op facebook posten of ze me persoonlijk mailen: hoe meer meningen hoe meer vreugd. En als je dan toch bezig bent: surf alvast eens wat rond op de test-site (er zit nog niet zo veel in) en spui gerust commentaar over het surf-en gebruiksgemak. De keuze gaat uit de vier prenten die in dit artikel voorkomen. Je mag ze voor het gemak nummers 1 - 4 meegeven, naar gelang de volgorde waarin ze voorkomen.

Pantone: een ware bron van inspiratie

Momenteel lees ik het onwaarschijnlijke "PANTONE - The 20the century in Color" van Leatrice Eiseman & Keith Recker. Zonder die pretentie te willen hebben, biedt dit boek dat uitsluitend over kleur gaat, één van de boeiendste overzichten van de 20ste-eeuwse populaire cultuur die ik ooit zag. Het opzet is eenvoudig: bepaal per decennium welke 8 kleurpaletten toonaangevend waren. En doe dit op basis van kunstwerken, populaire producten, publicitair materiaal, mode, interieurvoorwerpen, enz. Wat dit met dansgeschiedenis te maken heeft? Wel zo ongeveer alles. Toch wanneer het om dansmode gaat. Al was het maar omdat dans- en muziekmode en bij uitbreiding het nachtleven, ontzettend veel invloed had en nog steeds heeft op alles wat met mode en coloriet te maken heeft. Maar er is nog een tweede reden. De nieuwe versie van deze blog is in volle ontwikkeling. Zoals reeds aangekondigd wordt het een Web2py app, wat de achterliggende techniek betreft tenminste. Aan de voorkant moet je daar zo weinig mogelijk van merken vind ik. En dan wordt kleur en huisstijl wel erg belangrijk, dat spreekt. Binnenkort zal u trouwens hier een link vinden waarop u dat eerste ontwerp zult kunnen keuren. Maar dat is stof voor een nieuw verhaal.